به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

راهکارهای خاندوزی برای کارایی بیشتر بانک توسعه اسلامی

تاریخ انتشار: ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۴۱۵۷۸

وزیر اقتصاد در میزگرد بانک توسعه اسلامی راهکار‌هایی عملیاتی برای تسهیل در انتقال دانش، استفاده از بخش خصوصی و تامین مالی موثرتر پروژه‌ها از سوی بانک توسعه اسلامی ارائه داد.

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، وزیر اقتصاد که برای شرکت در اجلاس سالیانه بانک توسعه اسلامی (IsDB) به جده عربستان سفر کرده است در میزگرد بانک توسعه اسلامی با عنوان «ارتقا مشارکت‌های جنوب برای رهایی از بحران ها» شرکت و سخنرانی کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با اشاره به نقش همکاری‌های جنوب در بهبود انتقال دانش فیمابین کشور‌های عضو و همچنین با سایر مؤسسات همکاری‌های جنوب-جنوب از تلاش‌های بانک برای برگزاری چنین جلسه مهمی برای هم اندیشی و ارائه راه حل‌های قوی، خلاقانه و کاربردی در جهت تقویت همکاری‌های جامع‌تر جنوب-جنوب در بحبوحه بحران‌های چندگانه قدردانی کرد.

وی ادامه داد: اثرات مخرب این بحران‌ها بر کشور‌های جنوب فزاینده بوده است، لذا تمرکزبر راهکار‌های استراتژیک برای بهبود همکاری‌های فنی وانتقال دانش (همانگونه که اهمیت آن در شیوع کووید -۱۹ برجسته شد) اثرات شگرف برای اینگونه کشور‌ها در رهایی از بحران به همراه خواهد داشت.

خاندوزی تصریح کرد: با توجه به این واقعیت که بسیاری از کشور‌های جنوب در حیطه انتقال دانش و کمک‌های فنی دچار تحول شده و از گیرنده صرف به فرستنده صرف تبدیل شده اند، تقویت گفتگو بین دولت‌های جنوب و طیف وسیعی از ذینفعان با شبکه سازی و ارتباط بین مراکز همکاری‌های علوم و تکنولوژی کشورها، به عنوان یک راهکار، ضروری به نظر می‌رسد.

وزیر اقتصاد کشورمان اعلام کرد: ایران، یک مرکز همکاری‌های فنی بین‌الملل تحت عنوان مرکز همکاری‌های علوم و تکنولوژی بین المللی در ساختار دولت ایجاد کرده که دارای پتانسیل‌های بالایی جهت انتقال دانش و تکنولوژی است.

وی متذکر شد: در این مقوله، برخی از بانک‌های توسعه‌ای چندجانبه با عضویت غالب کشور‌های جنوب نیز، می‌توانند نقش کاتالیزور داشته باشند و این کشور‌ها را در همکاری‌های جنوب-جنوب یاری رسانند.

وی تاکید کرد: این بانک‌ها می‌توانند جهت سرعت بخشی به این مهم، راهکار‌های کاملاً جدید برگزینند و به جهت دهی مجدد و به گسترش راهکار‌های موجود بپردازند.

وزیر اقتصاد اظهار کرد: یک نمونه از راهکار‌های موجود رویکرد reverse linkage است، یک مکانیزم همکاری جنوب-جنوب، محصول بانک توسعه اسلامی است، این مکانیزم جهت انتقال دانش و تبادل تجربیات فیمابین کشور‌های عضو از اهمیت فراوانی برخوردار است.

وی یادآور شد: مطابق اعلام بانک، میزان پروژه‌های اجرا شده تحت این مکانیزم به ۲۰۰ میلیون دلار می‌رسد که منابع مالی آن به صورت ترکیبی از محل منابع بانک و کشور دانش فرست (provider) تأمین شده است. با توجه به این مبلغ اندک، در حیطه مالی، باید با مشارکت کنندگان مالی اهداگران (donors) بالقوه، علاوه بر ارائه دهندگان خدمت مشورت شود و یک مکانیزم مالی قوی مانند ایجاد یک صندوق و یا سایر راهکار‌های مالی حتی تحت ابتکارات مشترک با سایر مؤسسات همکاری‌های جنوب-جنوب پیشنهاد شود.

وزیر اقتصاد کشورمان تاکید کرد: در عین حال بانک باید به همسویی استراتژیک منابع مالی اختصاص یافته از سوی خود با اولویت‌های بخشی و شرکتی‌اش نیز توجه نموده و اطمینان حاصل نماید که این منابع با اولویت‌های کاری بانک همخوانی داشته و می‌تواند نتایج ملموس ایجاد نماید.

وی افزود: همچنین، از نظر عملیاتی، برای تقویت سمت عرضه، یک رویکرد استراتژیک نیاز است به نحوی که با مشارکت مؤثرتر و تعامل با طیف وسیع‌تری از کشو‌های دانش فرست بالقوه بر اولویت‌های استراتژیک مشترک و ارائه راهکار‌های نتیجه بخش برای مشتریان بانک در این زمینه تمرکز کند.

وی همچنین متذکر شد: باید در نظر داشت با توجه به تغییر پارادایم توسعه و پیشرانی بخش خصوصی در فضای اقتصاد بازار آزاد، همکاری فراگیر با بخش خصوصی برای ارائه نتیجه بهتر در این مسیر ضروری است.

وی ادامه داد: برای سمت تقاضا، شناسایی سیستماتیک‌تر نیاز‌های کشور‌های متقاضی از طریق «سند همکاری کشوری» امکان پذیر است، به نحوی که که نهایتاً همکاری سه گانه جنوب-جنوب به نحو احسن اجرایی شود.

وی گفت: در خاتمه بانک را ترغیب می‌نمائیم یک تیم مشاور به‌کار گیرد به نحوی که میزان مشارکت اثرات تلاش‌های کنونی بانک در راستای تغییرات سیستماتیک و تحول آفرین در همکاری جنوب-جنوب را رصد و تجزیه و تحلیل کرده و راهکار‌های مؤثرتر در این زمینه ارائه کند.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: بانک توسعه سیستماتیک پارادایم بانک توسعه اسلامی همکاری های جنوب وزیر اقتصاد انتقال دانش جنوب جنوب کشور ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۴۱۵۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پشت پرده تصمیم رئیس جمهور چین برای ملاقات با وزیر خارجه آمریکا / توسعه و تقویت اقتصادی، راهکار چین برای مقابله با تحریکات آمریکا / چین بر جذب سرمایه گذاری خصوصی از آمریکا متمرکز است

به گزارش جماران،  ایان آرتور برمر (متولد 12 نوامبر 1969) دانشمند علوم سیاسی، نویسنده و کارآفرین آمریکایی است که بر ریسک سیاسی جهانی متمرکز است. او بنیانگذار و رئیس گروه اوراسیا، یک شرکت مشاوره و تحقیقات ریسک سیاسی است . برمر 11 کتاب در مورد مسائل جهانی منتشر کرده است. او در تازه ترین نوشتار به بررسی رابطه ایالات متحده و چین به بهانه سفر اخیر وزیر خارجه ایالات متحده به این کشور پرداخته و می نویسد:

آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا  به تازگی از چین ( پکن و شانگهای) بازگشته است. رابطه این دو کشور در حال حاضر در چه وضعیتی است؟ مدیریت تنش بهتر و پایدارتر از آنچه در مدت زمان طولانی پیش از آن دیده ایم، ادامه دارد. البته با توجه به تعداد مسائلی که ما بین این دو کشور اصطکاک ایجاد کرده، مشخص نیست که لزوماً چنین وضعیتی ادامه پیدا خواهد کرد یا خیر؟

درست در طول دو هفته گذشته، رئیس جمهور آمریکا، تعرفه های جدیدی بر فولاد چین وضع و تحقیقات جدیدی را در مورد کشتی سازی چین آغاز کرده است. مخالفت های کنگره ایالات متحده با تیک تاک ادامه دارد.  شما خبر 2 میلیارد دلار کمک نظامی اضافی برای تایوان از جانب ایالات متحده را شنیده اید.  انتقادات زیادی از سوی آمریکایی‌ها در مورد حمایت مداوم چین از روسیه در جنگ اوکراین با ارائه فن‌آوری‌های با استفاده دوگانه به گوش رسیده است.

با توجه به همه این اختلاف ها آیا رابطه به سمت تقابل بیشتر حرکت خواهدکرد؟ پاسخ واقعا مشخص نیست.  وزیر امور خارجه چین گفت که آمریکایی ها باید بین داشتن یک رابطه محدود و یک رابطه مشارکتی یکی را انتخاب کنند و مطمئناً آمریکایی ها ترجیح می دهند هر دو طرف را داشته باشند. آنها می خواهند در زمینه هایی که برای آمریکایی ها مناسب است، مشارکت داشته باشند و در مناطقی که برای آمریکایی ها مناسب است، چین و قدرت این کشور را مهار کنند.

آمریکایی‌ها بیش از سایر کشورها می توانند چنین سیاست دوگانه ای را پیش ببرند زیرا ایالات متحده قدرتمندترین کشور جهان است و در نهایت چینی‌ها بیشتر از آمریکایی‌ها به چین نیاز دارند. با این حال، وابستگی متقابل زیادی میان واشنگتن و پکن  وجود دارد و چین هم از توانایی پاسخگویی به سیاست های آمریکا برخوردار است. اما سوال اینجاست که چین تا چه اندازه وارد این بازی تلافی کردن شده است؟ واقعیت این است که پکن عکس العمل مستقیم کمی از خود نشان داده است.

درست است که وزارت خارجه چین اعلام کرد که اگر حمایت تکمیلی از تایوان که خط قرمز چینی هاست امضا شود، اقدامات قاطعانه ای صورت خواهد گرفت و من گمان می کنم که به این معنی است که ما شاهد تحریم های بیشتری از سوی چین علیه پیمانکاران دفاعی ایالات متحده خواهیم بود اما این تا حد زیادی نمادین است. به نوعی مصداق اینکه زدی ضربتی ، ضربه ای نوش کن.

اما در مقابل همه سیاست‌های دیگری که آمریکایی‌ها به تازگی علیه چین اعمال کرده‌اند، ما شاهد تمرکز چینی‌ها بر مقاوم‌تر کردن کشور و اقتصادشان در برابر تلاش‌های آمریکا برای مهار آن بوده‌ایم، اما نه ضربه زدن مستقیم به آمریکایی ها. در واقع وضعیت چینی ها کاملا پایدار به نظر می رسد.

دیدیم که شی جین پینگ ، رئیس جمهور چین همچنان مستقیماً با وزیر امور خارجه آمریکا آنتونی بلینکن ملاقات کرد، دیداری که حذف آن برای دولت چین بسیار آسان بود و از سوی دیگر از نظر تاریخی در شرایط پرتنش رابطه چنین دیداری مرسوم هم نیست اما آنها ترجیح دادند که این دیدار انجام شود.

وزیر خارجه آمریکا به یک فروشگاه موسیقی رفت و می دانیم که او هم به خوبی گیتار می نوازد و هم به موسیقی علاقه مند است.  پوشش رسانه های دولتی چین از آن سفر بسیار انسانی، دوستانه و بی تکلف بود. در حقیقت برای چینی ها کاری ندارد که دکمه رفتار متقابل را فشار دهند تا نشان بدهند که از این وضعیت راضی نیستند اما این انتخاب آنها در جریان سفر بلینکن نبود. ما شاهد یک رفتار فوق العاده از سوی دولت چین بودیم و این بسیار مهم است.

با گفتن همه اینها، باز هم باید بگوییم که مدیریت رابطه با چین چالش برانگیزتر می شود زیرا در ایالات متحده، چه دموکرات یا جمهوری خواه، یکی از معدود مواردی که در سیاست خارجی می توانید روی آن توافق کنید این است که حواستان باید به چینی ها باشد. بنابراین فقط بایدن نمی تواند درباره سیاست واشنگتن در قبال پکن تصمیم بگیرد بلکه کنگره هم نقش خود را دارد.

در مورد رسانه های آمریکایی نیز وضع به همین منوال است و هرکدام ساز خود را درباره این رابطه می زنند و این در حالی است که در چین اگر رئیس جمهور اراده کند همه رسانه ها یک خط را دنبال خواهند کرد.  در حال حاضر، تعداد زیادی از شرکت ها و بانک های آمریکایی وجود دارند که مدیران عامل خود را برای سفر به چین می فرستند. تعامل میان مردم دو کشور بسیار زیاد است و این چیزی که مقامات چینی به شدت روی آن متمرکز هستند.

ارتباطات و همکاری های بسیار بیشتری در مورد مواردی مانند آب و هوا و برخی مسائل دیگر میان دو کشور وجود دارد.  همچنین در بالاترین سطح ایالات متحده تمایل زیادی برای ارائه اطلاعات بیشتر به چین وجود دارد آنهم در شرایطی که وضعیت جاری در خاورمیانه را می بینیم و چین هم مایل به برقراری آتش بس در غزه است و البته این تمایل میان پکن و واشنگتن در این مقطع مشترک محسوب می شود.

چینی ها دیپلمات های سطح بالا و توانایی زیادی برای جمع آوری اطلاعات که آمریکایی ها دارند، ندارند و به همین دلیل زمانی که مقام های سطح بالای آمریکایی با همتاهای چینی خود درباره خاورمیانه صحبت می کنند چینی ها به یادداشت برداری مشغول شده و البته از این روند راضی و قدردان هم هستند.

بنابراین به طور کلی، من همچنان شاهد تعاملات سطح بالا میان دو کشور هستم که بسیار سازنده است  اما همزمان شما در مقابل رابطه ای قرار می گیرید که هیچ اعتمادی در آن وجود  ندارد و  خط اصلی درگیری در آن به روش‌های مختلف و در مکان‌های مختلف در سراسر جهان ظاهر می‌شود. با گذشت زمان، حفظ این سطح پایدار در روابط ایالات متحده و چین دشوارتر خواهد شد. اما در حال حاضر، من فکر می کنم که ما احتمالاً به این روند حداقل تا زمان انتخابات در نوامبر ادامه خواهیم داد.